Jorge Mario Bergoglio, źródło: commons.wikimedia.org
Siedemdziesiąt lat temu, 21 września 1953 roku, młody Jorge Mario Bergoglio – obecnie Papież Franciszek – przystąpił do spowiedzi przed imprezą i doświadczył miłosierdzia, które stało się decydującym momentem w jego życiu i doprowadziło do jego powołania jako kapłana.
Jorge Mario Bergoglio miał prawie 17 lat, gdy odkrył swoje kapłańskie powołanie. 11 marca 1958 roku wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. 13 grudnia 1969 roku, kilka dni przed swoimi trzydziestymi trzecimi urodzinami, Jorge Mario Bergoglio został wyświęcony na kapłana.
Specjalny dzień w 1953 roku
W Argentynie 21 września to święto studenta; dla Kościoła jest to święto św. Mateusza, publicznego grzesznika, którego Jezus powołał, by stał się Apostołem. Papież opowiedział w 2013 roku, co wydarzyło się w tym bardzo specjalnym dniu w 1953 roku:
“Przed pójściem na imprezę przeszedłem obok parafii, gdzie się wybierałem, znalazłem księdza, którego nie znałem, i poczułem potrzebę spowiedzi. To było dla mnie doświadczenie spotkania: odkryłem, że ktoś na mnie czekał. Ale nie wiem, co się stało, nie pamiętam, naprawdę nie wiem, dlaczego tam był ten ksiądz, którego nie znałem, dlaczego poczułem tę potrzebę spowiedzi, ale prawda jest taka, że ktoś na mnie czekał. Czekał na mnie od dawna. Po spowiedzi poczułem, że coś się zmieniło. Nie byłem już taki sam. Usłyszałem jakby głos, wezwanie: byłem przekonany, że muszę zostać księdzem.”
Powołanie Papieża Franciszka a doświadczenie miłosierdzia Bożego
Papież Franciszek często mówił o obrazie powołania św. Mateusza autorstwa Caravaggia w kościele San Luigi dei Francesi w Rzymie, który często lubił obserwować. Opisując ten obraz, Papież mówił o sile spojrzenia Jezusa i o tym, jak wpłynęło ono na życie Mateusza, podobnie jak na jego własne życie.
Relacja Papieża Franciszka ze św. Mateuszem
Papież Franciszek często przyznawał, że może się utożsamiać ze św. Mateuszem. W jednym z wywiadów powiedział:
“Ten palec Jezusa wskazujący na Mateusza. Tak się czuję. To jest to, co mnie uderza w Mateuszu: chwyta swoje pieniądze, jakby mówiąc: ‘nie, nie ja! Nie, te pieniądze są moje!’ Oto ja: grzesznik, na którego Pan zwrócił wzrok.”
