Na dramat szafarza Komunii Świętej składa się szereg praktyk, które Kościół wprowadził jako formę posłuszeństwa wobec Novus Ordo, aby bardziej dostosować się do świeckiej kultury. Te praktyki obejmują udzielanie Komunii Świętej na klęcząco lub stojąco, a nawet na rękę, rozdzielanie Komunii z obu gatunków jednocześnie, podążanie za kapłanem z jednej strony na drugą, gdy udziela on Komunii.
Neguje to Prawdziwą Obecność Jezusa Chrystusa w Eucharystii. Udzielanie Komunii w ten sposób poza Mszą Świętą stanowi akt protestantyzmu i nowo-ordyzmu, który odrzuca znaczenie samej Mszy Świętej i sprowadza ją do zwykłego rozdawania chleba i wina.
Dramat szafarza Komunii Świętej – książka
Książka ks. Christophera R. Zumbrun’a “The Drama of the Steward: Communion and the Integrity of the Eucharist (MSBR, 2014)” to uczone, a zarazem czytelne studium na temat tego, jak prawidłowo udzielać Komunii w zgodzie z Tradycją i prawami Kościoła dotyczącymi rozdzielania Komunii.
W rozdziale 2 ks. Zumbrun wyraźnie zaznacza, że przepisy Kościoła dotyczące rozdawania Komunii nie zmieniły się od czasu ich promulgacji przez papieża św. Piusa V w 1570 roku. Obecny Kodeks Prawa Kanonicznego (1983), który wszedł w życie 1 stycznia 1984 r., nie zmienia zasadniczo tych przepisów, a jedynie aktualizuje je do naszych czasów.
O. Zumbrun wyjaśnia dalej, że Kościół katolicki zawsze nauczał, że wierni powinni przyjmować Komunię w stanie łaski, co wymaga, aby byli wolni od grzechu ciężkiego i odbyli dobrą spowiedź w rozsądnym czasie przed przyjęciem. Następnie cytuje Konstytucję Apostolską Quo Primum papieża św. Piusa V: “Święty Sobór Trydencki naucza, że ten sakrament jest tak konieczny do zbawienia, że bez niego nie można być zbawionym”.
Szafarz sakramentu – co to znaczy?
W Kościele katolickim najważniejszym szafarzem sakramentów jest sam Chrystus. Szafarze sakramentów działają w Jego imieniu i reprezentują Go wobec nas we wszystkim, co robią. Są nimi:
- Chrzest: sakramentu chrztu udzielają biskup, prezbiter lub diakon, którzy kropią wodą chrzcielną niemowlę lub trzykrotnie polewają nią głowę dorosłego (jak w chrzcie jednokrotnym). Jeśli kapłan nie ma czasu na wezwanie biskupa lub diakona, chrzcić może każdy świecki, o ile ma odpowiednią intencję.
- Bierzmowanie lub konsekracja do święceń kapłańskich: Sakrament ten udzielany jest wyłącznie przez biskupów. Znany również jako “Drugie Błogosławieństwo”, księża nie są zobowiązani przez prawo do przyjęcia tego sakramentu więcej niż raz, chyba że istnieje specjalna potrzeba; dlatego też bierzmowanie stało się przede wszystkim opcjonalną posługą dla świeckich.”
- Eucharystia
- Pokuta
- Namaszczenie chorych
- Małżeństwo
- Kapłaństwo
