Papież Franciszek uznał cud przypisywany wstawiennictwu Kardynała Edoardo Francisco Pironio, co otwiera drogę do jego beatyfikacji. Kardynał, znany jako “przyjaciel Boga”, był wybitną postacią Kościoła w Ameryce Łacińskiej.
Dzieciństwo i początki
Urodzony w Argentynie w 1920 roku w rodzinie włoskich imigrantów, Pironio był ostatnim z 23 dzieci. Jego pokora i głęboka duchowość zyskały mu szacunek już od najmłodszych lat.
Służba i pokora
Kardynał Pironio był znany ze swojej bliskości z bezdomnymi żyjącymi w okolicach Placu Świętego Piotra. Jego życie to przykład służby i pokory, co podkreślał również Papież Franciszek, mówiąc: “Kiedy rozmawiałeś z nim, zawsze miałeś wrażenie, że jest najgorszym człowiekiem na świecie, największym grzesznikiem”.
Działalność w Kościele
Jako kluczowa postać Kościoła w Ameryce Łacińskiej, pełnił funkcje sekretarza i prezydenta Latynoamerykańskiej Konferencji Episkopatu. W 1975 roku został powołany do Rzymu przez Papieża Pawła VI i mianowany kardynałem.
Śmierć i dziedzictwo
Kardynał Pironio zmarł w Rzymie w 1998 roku po długiej i ciężkiej chorobie. Jego dziedzictwo duchowe i służebne pozostaje inspiracją dla wiernych na całym świecie.
Proces beatyfikacyjny
Papież Franciszek, uznając cud za wstawiennictwem Pironio, otworzył drogę do jego beatyfikacji. W wywiadzie Papież wspominał o Pironio: “Otwierał przed tobą panoramę świętości ze swojej głębokiej pokory. Otwierał horyzonty; zdawałeś sobie sprawę, że nigdy nie zamykał drzwi przed nikim, nawet przed ludźmi, którzy go nie rozumieli”.
Heroiczne cnoty
Podczas spotkania w środę, Papież Franciszek uznał również “heroiczne cnoty” trzech osób – Giuseppe Marrazzo, Eliswa z Najświętszej Maryi Panny (urodzona jako Eliswa Vakayil) i Francesca Foresti (urodzona jako Eleanora), co jest kolejnym krokiem w procesie beatyfikacyjnym.
Beatyfikacja Kardynała Pironio będzie ważnym momentem dla Kościoła katolickiego, podkreślając jego życie pełne służby, pokory i bliskości z potrzebującymi.