Konferencja Biskupów Katolickich w USA (USCCB) wyraziła swoją reakcję na niedawne orzeczenie Sądu Najwyższego, które wyklucza możliwość brania pod uwagę rasy przy przyjęciach na uniwersytety. Decyzja ta oznacza istotną zmianę w dotychczasowej polityce akcji afirmacyjnej w szkolnictwie wyższym w Stanach Zjednoczonych.
Akcja afirmacyjna, wprowadzona do polityki USA w latach 60. podczas Ruchu Praw Obywatelskich, była broniona jako środek zwiększający różnorodność rasową na uniwersytetach i poprawiający pozycję społeczną Afroamerykanów. Jednak przeciwnicy tych polityk argumentowali, że akcja afirmacyjna na elitarnych uniwersytetach promuje przyjęcie niektórych mniejszości etnicznych kosztem innych, często negatywnie wpływając na studentów azjatyckich, i jest zatem sama w sobie dyskryminująca.
W najnowszym orzeczeniu sędziowie Sądu Najwyższego, którzy w przeszłości dwukrotnie popierali programy akcji afirmacyjnej na uniwersytetach amerykańskich (ostatnio w 2016 roku), przyjęli te argumenty.
Decyzja ta wywołała rozczarowanie wśród wielu uniwersytetów katolickich, które wyraziły swoje niezadowolenie z orzeczenia, twierdząc, że podważa ono wysiłki na rzecz rozwiązania problemu dyskryminacji rasowej. Zgodnie z tym, co mówi Stowarzyszenie Katolickich Kolegiów i Uniwersytetów (ACCU), decyzja sędziów ignoruje “bardziej niż oczywiste skutki ciągłego rasizmu w naszym społeczeństwie”.
Z kolei biskupi amerykańscy ponownie podkreślili kluczowe znaczenie dostępności szkolnictwa wyższego dla najbardziej pokrzywdzonych w społeczeństwie. “Edukacja jest darem, szansą i ważnym aspektem naszej demokracji, który nie zawsze jest w zasięgu wszystkich, zwłaszcza grup rasowych i etnicznych, które znajdują się na marginesie”, powiedział biskup Joseph Perry, przewodniczący Ad Hoc Committee Against Racism.
W swoim oświadczeniu biskup Perry przypomniał słowa św. Katharine Drexel, pionierki w katolickiej edukacji, cytowane przez biskupów USA w ich duszpasterskim liście ‘Open Wide Our Hearts: The Enduring Call to Love’: “Jeśli chcemy służyć Bogu i kochać naszego bliźniego, musimy okazać naszą radość w służbie, którą Mu i nim świadczymy. Otwórzmy szeroko nasze serca. To radość nas zaprasza. Idźmy naprzód i niczego się nie bójmy.”